Bolivia, Paraguay & Argentinie

Het is momenteel alweer 10 februari en ik besloot een beetje meer vaart in mijn reis te zetten met de volgende bestemming Bolivia. La Paz ben ik zodoende maar 1 dag gebleven, genoeg om mij een dag azie te wanen gevoelsmatig, te wennen aan een nog hogere hoogte en te eten in een tent met Nederlandse hutspot op de kaart. Vervolgens reisde ik door naar Uyuni en park Azaroa. De fotos spraken al voorzich, maar wat een locatie! Zoutvlaktes met waterspiegels tot de horizon, lege woestijnen met kleurrijke bergen, de rots van een schilderij van Dali, rode en witte lagoons en de hele avond zittend in een hotspring in de middle of nowhere met een sterrenhemel en een volle maan boven je hoofd en een koud biertje in je hand met uitzicht op een lagoon en bergen, magisch!

Sucre, officieel de hoodstad van Bolivia, was de volgende locatie. Wou dat ik langer kon blijven. Super fijne stad, koloniaal, aardige mensen in vergelijking met andere steden of plekken, Europees in sommige manieren en vooral WIT. Perfecte stad om lekker BBQ te houden, van het lente weer te genieten, 2uur te doen over het maken van de meest smerige caparinha´s met een stel fransen, water ballonnen naar je hoofd gegooid te krijgen omdat dat blijkbaar normaal is op zondag in sucre tijdens carnaval en een koreaanse telefoon kopie te kopen van samsung die na dag 2 al stuk is, shit me.

Bolivia, helaas maar weekje geweest (alhoewel de afstand met bussen en jeeps 1600 km give or take bedroeg). En dat met de meest slechte wegen die ik heb meegemaakt zover, heerlijke nachtritjes zaten ertussen. Bolivia lijkt zeer veel op Peru: de mensen, de handicrafts, de culturen, het voedsel, maar het kent ook zeker zijn eigen karakteristieken: bergen, veel bergen en bergen, welke het boliviaanse landschap geweldig mooi en onaangetast laten lijken (dit is ook zo). De armoede merk je als armste land van Zuid-Amerika zeker: jonge meisjes die elke pin automaat checken nadat je gepint hebt of er nog geld in zit, bedelaars op straat of wanneer je vraagt hoelang men erover duurt om een ´niet´gefrabiceerd maar handmatig handicraft te maken dan kom je te weten dat voor veel mensen het uurloon zeer laag is (en dan willen wij schrale reizigers ook nog eens flink afdingen, want ja stel je voor we betalen 2 eurootjes meer dan we willen).

Het is al bijna tijd om door te gaan naar Paraguay. Met een korte tussenstop in Santa Cruz, wat groter dan La Paz is! Naast dat er veel en alleen maar doorgedraaide Israeliers in het hostel zaten was er niet veel te beleven, dus voldeed de nieuwe Robocop voor een avondje in de bioscoop (wat een slechte film!). Met de bus naar Asuncion, Paraguay hoorde ik alleen maar terror verhalen en nachtmerries, regenseizoen, busrit van 35 uur, er waren 2 mensen omgekomen diezelfde week, etc. Bovendien beginnen de weekjes te tellen, dus met vliegluxe en al kwam ik aan in de meest hete stad ooit. 37 graden was blijkbaar normaal.

Paraguay, het ena armste land van Zuid-Amerika, het enige land waarvan vrijwel de gehele bevolking een indiginous taal spreekt naast Spaans, genaamd Guaraní, terwijl in andere landen alleen indiginous stammen dit doen, het land is het meest corrupt van Zuid-Amerika en de mensen zijn stuk aardiger dan menig ander Zuid-Amerikaans land. De corrupte regering en verdeeldheid in de samenleving zorgt ervoor dat het land wordt gerunt als het ware door 1% van de bevolking. Combineer dit met dat men voor geimporteerde autos uit Europa geen tax betaalt,
en je ziet op veel plekken in de grote steden zoals Asuncion en Ciudad del Este dure Mercedes, Audi´s, Chevrolets ed rijden, wat nogal een schril en apart contrast oplevert wetende dat dit land een van de armste landen is. Het geeft een enorm scheef straatbeeld en op het eerste gezicht zou je denken dat de economie van dit land zeer goed gaat, niets is minder waar. Zodra je de terminal uitloopt in Ciudad del este kijk je aan tegen straten vol onder plastic zeilen woonde mensen (terwijl er een Cadillac langs rijd).

Zoveel mensen vroegen me, waarom ga je naar Paraguay? Wat is daar nou te zien?Meer dan mensen denken. Dit land is zo verschillend dan bijvoorbeeld bolivia of peru, het heeft geweldig mooie natuur, kent de gekste carnaval en ´PUTA, PUTO!!!´ (nog nooit zoveel puta en puto gehoord in 2uur) voetbalwedstrijden, heeft zeer interessante gewoontes, en men spreekt zijn eigen taal. En bovenop dat alles, de vlag is hetzelfde als die van Nederland!! Ik voel me thuis! Argentinie en Brazilie zijn uiteraad ook heel mooi, maar laat je niet tegenhouden door onwetendheid of andere loushe verhalen.

Een zeer mooie traditie in Paraguay is het drinken van tereré. En ja, dit hebben ze ook in Argentinie en Bolivia, maar het stamt af van Paraguay. Iedereen, wanneer ook maar drinkt tereré op straat: een soort koud water variant van mate (thee) bestaande uit een cuia (beker) gevuld met kruiden, een bombilla (soort ijzeren rietje) en een waterkan gevuld met koud water. En dit slurpen ze de hele dag door. Zoals mate een sociale bezigheid is voor Peruanen, zo is dit een uiterst goede manier om met locals contact te maken, wat je reis, met name in dit land, ten goede komt. In mijn aankomst is de hoofdstad was er op het eerste gezicht in principe niet veel te zien (ik deed vooral weinig door de hitte), maar mijn tweede bezoek deed mijn mening veranderen. Snel naar het zuiden richting Encarnacion voor het laatste weekend Carnaval festijn! Wat was dit geweldig! Carnavalsgekte en gesjelligheid. Ik heb nog nooit zoveel mooie custuums (of vrijwel naakte lichamen en billen, is hoe je het bekijkt) gezien met zoveel gekte op de tribunes.

Ciudad del Este, tegen de Braziliaanse grens was de volgende bestemming. Vlakbij deze stad is de grootste in werking zijnde dam van de wereld gevestigd! De dam bevind zich op de revier die de grens vormt tussen Paraguay en Brazilie. Het enorme bouwerk oogt zeer grotesk en is zeer indrukwekkend om van dichtbij, erbovenop en ernaast te mogen beschouwen. Ciudad del Este is verder een bizar one of a kind stad: het is een stad tegen de grens met Brazilie (Argentinie ligt iets eronder) waar alle spullen 40 % duurder zijn give or take dan in Paraguay, met als gevolg dat elke dag duizenden argentijnen en brazilianen de brug oversteken, alle vormen van electronica inslaan vanuit het centrum om vervolgens alles terug hun eigen land in te smokkelen en de koopwaren daar voor meer geld te verkopen of zelf te gebruiken (kans nummer 2 voor mij om mp3/telefoon te vinden?).

Als men de brug oversteekt vanuit Brazilie, passeert men een enorm shoppingcenter nog eerder dan de duanepost, juist ja. Het is een enorme lucratieve, zwarte en gevaarlijke markt en bezigheid. Jaarlijks gaan er miljarden om in Ciudad del Este. Er is controle op de rivier, maar max. 10 man zullen alle smokkelaars nooit stoppen. Zo corrupt als de regering is, zal het de situatie niet veranderen, aangezien ciudad del este de drijveer is van de paraguaanse economie. Het is een grote smokkelstad, waarvan het centrum, waar alle koop en verkoop lui zaken doen, bizarre taferelen oplevert. Ik heb geen foto´s, aangezien me werd aangeraden alleen met wat cash op stap te gaan in het centrum. Je kan letterlijk alles vinden wat je hartje maar begeert (of liever niet): geweren, boksbeugels, tasers, go-pro´s op drones, opium, coke, marihuana, trompetten, autogeluidsinstallaties, kleren, neptelefoons (en echte), horloges, waterpijpen, echt alles van A-Z van nep, replica tot origineel kan je hier vinden. Het centrum bestaat alleen maar uit winkels, shoppingmalls en lui die met flatscreen tv´s op hun schouders en kruiwagens vol dozen met electronica over straat lopen, elke dag weer.

Aangezien de Iguazu falls praktisch naast Ciudad del Este, 20 km hemelsbreed, zich bevonden, besloot ik een dagje argentinie te doen om de enorme watervallen te bezichtigen. Ze zijn enorm! Op de enorm veel gepensioneerde amerikanen en andere toeristen die als slakjes zich voortbewegen na, is het zeker de moeite waard de enorme hoeveelheden water letterlijk te zien vallen. Zeker als het zonnetje schijnt, en de mooie regenboogjes het allemaal net wat mooier maken.

Terug in Paraguay reisde ik rechtstreeks naar Asuncion voor een tweede keer. Wat een geweldige stad om aantal dagen te vertoeven: Spaanse oldschool HipHop tent, restaurant aan de rivier die overloopt in het water met uitzicht over de stad, de lekkerste Chipa´s van Paraguay (deze dingen zijn geweldig) en de beste vissoepen. Een onder de paraguaanse zeer populaire tent, met een enorm lange ringgevormde bar, buiten staan de tafeltjes tot aan 6 huizen verderop, mensen wachten achter mensen die etende zijn aan de bar zodat wanneer ze klaar zijn men verzekerd is van een plekje, de vrouwen in de bediening lopen in tenue´s en de fans waaien vrijwel je eten omver maar de snelheid en de klantvriendelijkheid waarmee jij een meest geweldig gevuldige vissoep of enorme empanada krijgt (3min) tijdens spitsuur, daar kan menig nederlands terras of serveerster een puntje aan zuigen.

Voor een dag was ik in Salto Cristal, 3u van Asuncion. Fotos spreken voor zich! Motorritje van een uur achterop bij opoe Alfonso vanaf La Colmena, door het platteland van paraguay op weg naar Salto Cristal. Vervolgens moest je 80meter naar beneden klimmend van grote rotsen, dan 5 min door het water, en dan eindelijk kwam je op een plekje waar het gezegde hoe verderweg, hoe groter de moeite en moeilijker te bereiken, deste mooier de bestemming zeer van toepassing was. Helemaal als er helemaal niemand is of bij later bij kwam, je eigen robinson paradijsje! Ik moest helaas ook weer terug en had met Alfonso om 13u weer boven afgesproken, toen ik erachter kwam dat om 13u nog moest vertrekken, ofwel: meneer zeer oud en over de 70 was naar beneden komen klimmen omdat hij bezorgd was, om vervolgens heel die klim omhoog te doen, zonder help! Ik stond perplex. Over vitale oude mensen gesproken! Kunnen onze op een stoel zittende gepensioneerde nederlanders nog wat van leren.

Asuncion is de stad van de eerder genoemde 1%. Er zijn wijken met belachelijke kasten van huizen, rijden luxe wagens over straat en de prijzen zijn in het algemeen hoog. Desalniettemin slapen er mensen op straat, staan politieke instanties naast armoedige straten en is het maandelijks inkomen, mits men werkt in de politiek, zeer laag. Het contrast is groot, zeker wanneer ik het vergeleek met de situatie op het platteland, waar duidelijk het zichtbaar waar Paraguay op Bolivia na het armste land van Zuid-Amerika. Het is tijd om Paraguay te verlaten voor mijn volgende bestemming: Buenos Aires! Paraguay is zeker een land waar ik voor terug zal keren, voor een langere tijd. Misschien heeft het niet zoveel actracties als bijvoorbeeld Peru of Argentinie, maar de atracties, belevingen en ontmoetingen creer je uiteindelijk zelf. Efficientie bij de supermarktrijen: 2/10.

Buenos Aires, wauw! Een enorm aantrekkelijke stad. Ik had 0 verwachtingen, misschien daarom, maar ik voelde me gelijk thuis. De fransen en italianen hebben in het verleden veel invloed gehad op de stad waardoor je letterlijk soms het gevoel had door de straten van Parijs te lopen met een typisch medialuna (klein croissantje) een een cafe con leche (alle Porteños doen dit minstens 1x per dag, franser kan het niet) of het lekkerste ijs te eten dat normaal alleen in Italie te vinden is. Soms kreeg ik zelfs het gevoel in New York te lopen door zijn rechte blokken van eindeloze brede grote straten met gele stoplichten. Een stad waar je uren kan ronddwalen, parkjes hangen en uit kan gaan. Maar goed dit kan overal: wat is dan zo typisch voor deze stad?

Steak. Bijna alle restaurants hebben ze wel op het menu. Mals, rokerig (relatief goedkope!) lap vlees. Heb volgens mij dan ook bijna elke dag steak zitten eten. Dat kan niet ontbreken zonder wijn, rode wijn uit de mendoza, Malbec of Sauvignon, en een hele fles die zeer lekker kunnen zijn heb je al voor een 10tje in een restaurant. Het wordt nog beter als we geld gaan wisselen. Dollars! Argetijnse pesos is monopolie geld momenteel. Het is dan ook mogelijk om op de zwarte markt 11 pesos te krijgen voor 1 dollar, aangezien niemand de pesos wil hebben (momenteel is de overheid nogal ´publiekelijk´ corrupt) Om aan te geven: normale koers is 7,5 pesos en het was vorig jaar 5 pesos. De euro staat op normale koers op 10 pesos, ofwel: veel dollars pinnen in paraguay en omwisselen in Argentinie! Ik maakte dan ook toch even 140 euro extra uit helemaal niks! Al moest je wel via een mannetje op straat een vaag met karton dichtgeplakt kantoortje in met alleen 1 tafel, 2 stoelen en een geld tel machine om je pesos (gelukkig waren ze echt) te ontvangen. Zo wordt Buenos Aires wel heel aanlokkelijk en fijn om te vertoeven! Parkjes, overal zijn wel parkjes, vol met argetijnen die levensvragen oplossen met hun familie of vrienden en een fles wijn. Maar parken worden, met name in sjiekere wijken, ook gebruikt als honddagverblijf, waar tientalle honden onderleiding van vaak maar 1 persoon verblijven. Ofwel, je ligt rustig aan een meertje in het park en eigenlijk komen de honden juist bij jou zich droogschudden of aandacht vragen, lekker ontspannen liggen. Voetbal! Argetijnen zijn enorm fanatiek als het op voetbal aankomt. Een wedstrijd was dan ook zeker een zeer mooi spektakel!

Ik had maar 4 nachtjes gepland in BA, aangezien ik niet veel meer tijd meer heb voordat ik terug moet. Het reisleventje komt langzamerhand helaas ten einde Aangezien reizen nogal vermoeiend kan zijn, was een week op de stranden van Montevideo luieren zeker geen straf. Na een weekje heerlijk niks doen en niks doen en eten, gaan vanavond mijn laatste dagen in op mijn laatste bestemming: Rio de Janeiro! Ik ga met mijn reishoofd nog even lekker genieten van het weer, de reis en vooral niet denken aan me terugreis!

X Bj